ปิติ ๗

วันนี้แปล"ปิติ ๗" ของท่านจัลวา โกตซังปะ ซึ่งเป็นลามะทิเบตที่มีชีวิตอยู่ในช่วง พ.ศ.๑๗๓๒-๑๘๐๑ มาให้อ่าน
..........

ขอบูชาคุรุ ผู้เป็นรัตนะอันประเสริฐ

๑.
เมื่อความคิดเกิด ผู้รับรู้เกิด จิตฉันเขวไป
ฉันจะไม่ปิดประตูอายตนะ
ไม่ภาวนาเพื่อหลีกเร้น
จะโจนไปกลางแก่น
ความคิดก็เหมือนก้อนเมฆ**
ยามใดที่ความคิดปรากฏขึ้น
ฉันจะใช้การรับรู้นั้น เหสู่ปิติ

๒.
เมื่อฉันถูกเพลิงกิเลสเผาไหม้
ฉันจะไม่พยายามดับเปลว เพื่อลวงว่ามันไม่ร้อน
เหมือนพยายามแปรโลหะให้กลายเป็นทอง
เบื้องหลังกำนัลในเพลิงกิเลส
คือพรพิสุทธิ์ ที่ไม่ด่างพร้อย**
ยามใดที่เพลิงกิเลสลุกโหมขึ้นมา
ฉันจะใช้ความร้อนนั้น เป็นพลังเหสู่ปิติ

๓.
เมื่อฉันถูกครอบงำด้วยอกุศลจิต
ฉันจะไม่ขับไล่เขาด้วยมนตร์คาถา
สิ่งที่ฉันจะทำคือไล่กวดอัตตาตัวเอง
แปรปรับสู่สัมมาทิฐิ
เมื่อวิบากเกิด ฉันจะใช้อุปสรรคนั้น
เป็นหนทางหักเหสู่ปิติ

๔.
เมื่อถึงเวลารับทุกข์ในกรรมที่ฉันก่อ
ฉันจะไม่เกลือกกลิ้งกับเวทนาจนชวนสังเวช
ฉันจะวางกองหนักนั้น เพื่อเดินทางตามหมาย**
ฉันจะประคองตัวด้วยกรุณา เพื่อทุกข์ของผู้อื่น
เมื่อผลกรรมตามทัน
ฉันจะใช้ผลกรรมนั้น เป็นทางเหสู่ปิติ

๕.
ยามใดที่ร่างกายพ่ายต่อโรคา
ยาไม่ได้บรรเทาถึงรากเหตุ
ฉันจะขจัดความคลุมเครือ เพื่อค้นหาต้นเหตุที่แท้ **
และใช้ความป่วยไข้บำรุงปัญญา
เมื่อความเจ็บป่วยดาหน้ามาหา
ฉันจะใช้ทุกข์นั้น เป็นทางเหสู่ปิติ

๖.
เมื่อถึงกาลต้องละร่าง ละความผูกพันอันเป็นมายา
ไม่ต้องกังวล ห่วงใย หรือเศร้าไป
ฉันจะชำระและควบคุมตนสู่ความตาย
เหมือนทารกกลับคืนสู่อ้อมอกมารดาแห่งแสงกระจ่าง
เมื่อจิตละร่าง คือช่วงเวลาแห่งความปิติ

๗.
เมื่อสรรพสิ่งไม่เป็นไปตามหมาย
ความไม่พอใจพุ่งเข้ามาใส่
ฉันจะไม่พยายามก่อความเปลี่ยนแปลงใด
นี่คือโอกาสที่จะได้ย้อนมองดูการฝึกตน
ยิ่งไม่ชอบเท่าไร ยิ่งอึดอัดขัดขวางเท่าไร
ยิ่งได้เห็นหนทางการฝึกฝน
เหตุปัจจัยอันไม่พึงประสงค์ทั้งหลาย
ล้วนคือเสียงเพลงนำสู่ปิติ

........

"ปิติ ๗" บทเพลงของท่านกยัลวา โกตซังปะ
ครูส้ม แปล
๕ สิงหาคม ๒๕๔๖

** ก้อนเมฆ : คำสอนของทิเบต มักเปรียบความไม่คงที่ ความไม่แน่นอน ความไม่มีอยู่จริง เหมือนกับ ก้อนเมฆ สายรุ้ง แสงจันทร์ ความฝัน และเสียงก้องสะท้อน ฯลฯ
**ไม่ด่างพร้อย : คือจิตเดิมแท้
**เดินทางตามหมาย : เจตนาที่จะเดินไปในทางธรรม สู่พระนิพพาน
** คติทิเบตเชื่อว่าความเจ็บป่วยมีมูลเหตุมาจากโรคทางจิตวิญญาณ การรักษาด้วยยาเป็นเพียงการบรรเทาชั่วคราว ถ้าต้องการถอนรากของความเจ็บป่วยทั้งหลาย ต้องใช้ธรรมะรักษาจิตวิญญาณ

Namo Ratna Guru

1.When thoughts that there is something, perceived and a perceiver,Lure my mind away and distract,I don’t close my senses’ gateways to meditate without themBut plunge straight into their essential point.They’re like clouds in the sky; there’s this shimmer where they fly.Thoughts that rise, for me sheer delight!

2.When kleshas get me going, and their heat has got me burning,I try no antidote to set them right.Like an alchemistic potion turning metal into gold,What lies in klesha’s power to bestowIs bliss without contagion, completely undefiled.Kleshas coming up, sheer delight!

3.When I’m plagued by god-like forces or demonic interference,I do not drive them out with rites and spells.The thing to chase away is egoistic thinking,Built up on the idea of a self.This will turn the ranks of Maras into your own special forces.When obstacles arise, sheer delight!

4.When samsara with its anguish has me writhing in its torments,Instead of wallowing in misery,I take the greater burden down the greater path to travelAnd let compassion set me upTo take upon myself the sufferings of others.When karmic consequences bloom, delight!

5.When my body has succumbed to the attacks of painful illness,I do not count on medical relief,But take that very illness as a path and by its powerRemove the obscurations blocking me,And use it to encourage the qualities worthwhile.When illness rears its head, sheer delight!

6.When it’s time to leave this body, this illusionary tangle,Don’t cause yourself anxiety and grief.The thing that you should train in and clear up for yourself isThere’s no such thing as dying to be done.It’s just clear light, the mother, and child clear light uniting,When mind forsakes the body, sheer delight!

7.When the whole thing’s just not working, everything’s lined up against you,Don’t try to find some way to change it all.Here the point to make in your practice is reverse the way you see it.Don’t try to make it stop or to improve.Adverse conditions happen; when they do it’s so delightful.They make a little song of sheer delight !

Seven Delights : Gyalwa Götsangpa
.......................